اضطراب امتحان و ارتباط آن با عملکرد بالینی در دانشجویان مامایی

زمینه و هدف: اضطراب امتحان، مشکل شایعی در میان دانشجویان و دانش آموزان است. با توجه به اثرات متفاوت اضطراب امتحان بر عملکرد دانشجویان، هدف از این پژوهش بررسی اضطراب امتحان و ارتباط آن با عملکرد بالینی در دانشجویان مامایی بود.   روش بررسی: این مطالعه تحلیلی، بر روی کلیه دانشجویان مامایی ترم آخر دانشگاه علوم پزشکی قم شامل 30 نفر که برای امتحان جامع مامایی حضور یافتند، انجام شد. پرسشنامه ویژگیهای دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد اضطراب امتحان spielberger ، توسط هر یک از دانشجویان تکمیل گردید. برای ارزیابی عملکرد بالینی دانشجویان، چک لیست سه قسمتی مربوط به عملکرد بالینی در بخشهای بلوک زایمان، درمانگاه بیماریهای زنان و درمانگاه بهداشت مادر و کودک توسط مربیان تکمیل گردید. داده ها پس از ورود به نرم افزار spss ویرایش 18، با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون های آماری chi-square ، همبستگی pearson و independent t test ، در سطح معنی داری 05/0 p ≤ تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که در حیطه کاری بلوک زایمان و درمانگاه زنان، هر چه اضطراب دانشجویان بیشتر بود، عملکرد بهتری داشتند (48/0= r ، 001/0 p< )، اما در حیطه کاری بهداشت مادر و کودک، هر چه اضطراب دانشجویان کمتر بود، عملکرد آنها نیز بهتر بود (85/0-= r ، 001/0 p< ) .   نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، می توان احتمال داد که اضطراب، خود می تواند به عنوان یک عامل انگیزشی، عملکرد فرد را بهبود بخشد و همیشه مخرب نباشد.